Saturday, July 4, 2009

ஞாயிறு போற்றுதும் ஞாயிறு போற்றுதும் திங்களைத் தூற்றுதும் திங்களைத் தூற்றுதும்

நண்பகல் பன்னிரண்டு மணி இருக்கும் எனத் தோன்றியது. தமிழ் நாடு கோடைக்கே உரித்தான வெண்ணொளியை மைதானமெங்கும் பரப்பி விட்டு அக்கா குருவியின் சங்கீதத்துக்கு செவி சாய்த்துக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கிறது. சூரியன் தன் கிழத்தி சாயாவுடன் உலா செல்ல இயலாத மைதானத்தை சுட்டுப் பொசுக்கி விடும் எண்ணத்தில் வெறித்துக் கொண்டிருக்கிறான். எனக்குப் பசியோடு தாகமும் சேர்ந்து கொண்டது. மைதானத்தைச் சுற்றி செல்லும் முன் நூலகத்தை மூடி விடக்கூடும். கல்லூரி முடிவடைந்து விட்டதால் நூலகப் பணியாளர்கள் சிறிதும் தாமதிப்பதில்லை. பதினான்கு நாட்களுக்கு முன் பரிட்சைக்காக எடுத்த புத்தகங்களை ஒப்படைக்க இன்று கடைசி நாள். புத்தகத்தை ஒப்படைத்து விட்டு மெஸ்சுக்கு சென்று சாப்பிட வேண்டும். எனவே மைதானத்தைக் குறுக்காக கடந்து நூலகம் அடைக்கும் முன் புத்தகத்தை ஒப்படைதாக வேண்டிய கட்டாயம். நூலகத்தை நெருங்குகையில், சாலையில் மைதானத்தைச் சுற்றி நூலகத்தை அடைந்து கொண்டிருக்கும் வசந்த்தை நோக்கி கை அசைத்தேன். பின் இருவருமாக நூலகத்தில் நுழைந்த போது....
அங்கு வழக்கமாக காணப்படும் நூலகத்திற்கான அறிகுறிகள் அதிகமாய் தென்பட வில்லை. ஒரே ஒரு நூலகர் மட்டும் இருந்தார். நூல்களை ஒப்புவித்து விட்டு, விடுமுறையில் படிக்க நாவல் பகுதிக்குச் சென்று பெயர் கூட பார்க்காமல் நான்கு நாவல்களை எடுத்து நூலகரிடம் கொடுத்தேன். புத்தகங்களுள் ஒன்றுக்கு அடையாள எண் இல்லை என்று சொல்லி விட்டு, அதைத் தரவுப்பலகையில் ஏற்றம் செய்து விட்டு புது எண் இட்டுக் கொண்டிருந்தார். அந்த இடைவெளியில் நூலகத்தின் வெளியே குருவின் பேச்சுக் குரல் அழைத்தது. குரு என்னை விட ஒரு வயது சிறியவன். நூலகம் மூடும் சமயமாதலால் அவனை உள்ளே விட அனுமதி மறுக்க படுவதாக அவர்கள் உரையாடலில் புரிந்தது. அவனிடம் தான் என்னை பேருந்து நிலையத்தில் கொண்டு விடும் படி கேட்டிருந்தேன்.

"என்னண்ண அடுத்து என்ன?" என்றான். "US Universities கெடைக்காது போல தோணுது. என்னோட மார்க் கம்மி ஆச்சே. எதாவது கனடா universitiesல தான் முயற்சிக்கணும். professor யாரோ ஒரு சீனியர் மெயில் ஐடி கொடுத்தார். கண்ணனாம். கனடால தான் படிக்றாராம். அலும்னில விசாரிச்சு போட்டோ, போன் நம்பர் கூட வாங்கி வச்சுருக்கேன் " இது நான். அதற்குள்...

"I am kannan. I am an alumni of this college. I came to meet professor Rajendran. He told about you. He asked me to help you. I went to your room. Your roommate told me that you are in library. " முதுகைத் தட்டியவர் ஸ்பஷ்டமான அமெரிக்க ஆங்கிலத்தில் சொல்லி முடித்தார். வசந்த் சாலையில் நின்று அவன் தான் அனுப்பியதாய் ஜாடை செய்தான். நான் குருவிடம் விடை பெற்று கொண்டு கண்ணனின் காரில் ஏறி அமர்ந்தேன். இதற்குள் என்னைப் பேருந்து நிலையத்தில் விட கண்ணன் தயாராய் இருப்பதாக கூறினார். நான் விடுதிக்கு சென்று பைகளை எடுத்துக்கொண்டு கிளம்பும் போது வசந்த் மெஸ்சுக்கு சென்று திரும்பி வந்தான். அவனிடமும் விடை பெற்று கார் வளாகத்தைக் கடந்து சாலையை அடைந்தது.

காரின் குளிர்ந்த வெப்ப நிலையும், ஒளி எதிர்க்கும் கண்ணாடிகளும் வெயிலின் தாக்கத்தை சிறிது குறைத்திருந்தன. கண்ணன் தொடர்ந்து அமெரிக்க ஆங்கிலத்திலேயே தன் உருவத்திற்கு சற்றும் பொருந்தாத குரலுடன் பேசிக்கொண்டே வந்தார். ஆனாலும் அவர் பேச்சில் சற்று கவர்ச்சி இருக்கத்தான் செய்தது. அவரது அலைபேசி சிணுங்கியது. எடுத்து எதுவுமே சொல்லாமல் வெகு நேரம் கேட்டு கொண்டு இருந்து விட்டு.. "If you dont mind, I will drop you to the nearest bus stop. I have some urgent work to do. I am sorry" என்றார். ....(தொடரும்)

No comments: